२०८१ बैशाख ७, शुक्रबार

कोरोना

अन्जना ताम्राकार
 
 
हलिमय् न्यकं त्रास बियाच्वन छं कोरोना 
न तःमि न चीमि, न हाकम्हु न तुयुम्ह
सकलें च्वनेमाल छनापं ग्यानाः ग्यानाः
न मस्त, ल्यासे ल्यायम्ह न ज्याथः ज्याथी हे धाः छं ला
 
 
मदु छंके भ्या भचानं मतिना व करूणा
फुक्कं मानवतय्त थःगु छें छेंसं कुना
छ चाः चाः ह्यूजुल थाय् थासय् हलिंमय वना
लखंलख मानव जातिया प्राण कया
लुमधंनिला छु अज्जं नं ल्हाःफयाच्वन आशाकुतिथें जुया?
 
 
छाय् वयागु छ संहार याईम्ह जुया
यःपिं नापं फायाः यंकिम्ह पापीका छला 
बरू द्वापर, त्रेत्तायुग वर्णन यानातःपिं खनेदु हं राक्षसत ला 
छ ला खने मदुम्ह राक्षस महाशत्रु खनिका 
 
 
वैज्ञानिक तय्त चुनौती जुयावल छ कोरोना
ना ना जातं जातया रसायनत छ्यलाः 
प्रकृतियात हिस्याना पर्यावरणयात अपमान याना
पुरूषार्थ क्यना थः पिन्त काय्त स्वः गुलिं मान सम्मान 
 
 
सायद प्रकृती मां तंचाया 
ह्लिमय् ताण्डव प्याखं हुला
मानव जातीयात क्यंगु ख्याच्वः व लिच्वःया 
स्वरूप जकं मखुला कोरोना ?
 
दुःखीपिंत झन दुःखं क्वत्यःवल छं ला
ज्या त्वःफित यःपिं नं च्वनेमाल बाया
गुलि म्वाय्गु राहत फयाःफयाः
गुलिसियां ला राहत लुटे याःयां लिमला
 
 
चींिमपिंत दु छुं भचासां राहतं तःमितय् थःके हे गा
बिचय् लाःपिं च्वनेमाल आःछुयाय् आःछुयाय् धाधांं 
जीवन सुरक्षा याय्त छेंसँ लिकुनाः
च्वनेमाल ल्हाःतुति अथेतुं प्वःचिनाः ।
 
बियाच्वन केवल संसारयात छं यातना
मदु छंके भ्याः भचानं मतिना व करूणा 
गात छं शक्ति न्ह्यब्बय्गु कोरोना 
गबसं मवइ कथं सुना हुँ तना हुँ कोरोना ।