२०८१ बैशाख ८, शनिबार

नातिबज्रया सफूधुकू

राजा शाक्य
 
‘नातिबज्र आइसीयुलय्’ धाःगु हसना न्यनाः मन भचा गरखेसे च्वन । काचाकाचां छेँय् फोन याना । सुनानं मल्ह्वं । नःलियात मोबाइलय् फोन याना । ल्ह्वन, अस्पतालय् खनी । प्रमिलानाप नं खँ ल्हाना । ‘आःला भचा ज्यू । सायद निन्हु प्यन्हुं छेँय् लित छ्वया हय्फु ।’ धयादिल । जि धुक्क जुल ।
 
 
खः ला आइसीयुलय् च्वंम्हेसित स्वय्त काचाक्क स्वःवने ज्यूला, मज्यूला ? पिनें वःपिं मेमेगु ल्वय् पुंकेफु । ख्वाः स्वःवनेगु जक खः, थःम्हं याय्फूगु छुं मखु । ल्वय्यात कयाः थःम्हं छुं स्यूगु नं मखु । अन ला डाक्टर व नर्सतय्सं माःगु या हे याइ । हाकनं अन नातिबज्र जक मखु, मेपिं म्हं मफुपिं नं दइ । इमित नं पिनेया इन्फेक्सन जुइफु । उकिं आइसीय्लय् च्वंम्हेसित काचाक्क स्वः मवंसे छेँय् लित हइबलय् स्वःवनेगु बिचाः याना ।
 
 
प्रमिल नं ‘ज्यू राजदाइ, आः छेँय् हइबलय् जक स्वः बिज्याःसां ज्यू ।’ धकाः भलसा बिल । जि धुक्क जुयाः पियाच्वना । न्यान्हु खुन्हु लिपा ‘आइसीयु्लय् तयातःम्ह नातिबज्र हाकनं भचा मजिल ।’ धयागु हसना न्यना । काचाकाचां फोन याना । सः प्रमिलायगु नं मखु, नःलियागु नं मखु । लूजःयागु नं मखु । पवनयागु नं मखु, न्हूगु हे मिसा सः । जितः मत्तिइ वन, लाःसा लूजःया जहान जुइ । जिं थःगु म्हसीका धया, ‘जि राजा शाक्य । नातिबज्रयात आः गथे च्वं ?’
‘बाःया आः हाकनं भचा मज्यू ।’ 
 
 
जितः छु याय्, छु याय् जुल । धारमय् सनिलय् जूसां जि बीर अस्पतालया आइसीयु कोथाय् थ्यंका । अन नारद व सुदन खुसः खना । आइसीयु कोथां नःलि व प्रमिला पिहांवल । दुने डाक्टरं जाँच यानाच्वन । पिसाब याकेत पवनं पाइप न्याःवन । नःलिं जूगु खँ कन, ‘सीटी स्क्यान याय्त मेसिनय् दुत छ्वःगु, छ्यं हे मन्ह्यं । मस्यू, माःगु ला म्वाःगु ला, लिपा टिचिङ्गय् यंका । अबलय् भचा जोर नं वल । आः होस मदु ।’
 
 
जितः मत्तिइ वन । गय् थ्व सिटी स्क्यान धयागु नं । अथे नं जुइ ला !
 
 
 
खुताः इलंनिसें न्हय्ताः ईतक म्हं मफुम्ह नापलाकी धाःगु खुताःत्या ई जुल । दुने डाक्टरं स्वया हे च्वंगु दु । काचाक्क वनेगु ला खँ हे जुइमखु । लिपा नःलिं दुत यंकाः न्हाय्कनं जक क्यन । अक्सिजन बियातःगु दु । भचाभचा छ्यं थाराक्क थाराक्क सं । भचा चाःला धयाथें च्वन । म्हुतुइ अक्सिजनया फ्वः तयाः सासः ल्हाकातःगु, अथे छक्वः छक्वः थाराक्क थाराकक संगु जुइ धयागु मनय् वन ।
 
 
नारद व सुदन नं वनेधुंकल । बसन्त थ्यंकः वल । बसन्तं ला ‘जि अस्पतालय् कुरुवा च्वनेगु बानी दु । माःसा जि हे च्वनाबी धाल । नःलिं बसन्तयात दुःख बीगु मस्वः । जिं भलसा बियाः बिदा कयाः छेँय् लिहाँ वया ।
 
 
बहनी जा नयाः । वासः इसः नयाः खाताय् भुनाच्वंम्हेसिया लिक्क दुगु ‘रामशेखरया जुजु धौ’ सफूतिइ ल्हाः लात । स्वय् ल्यंदनीगु ‘ख्याः बछि, नी बछि दुने लाःगु ‘आश्चर्यगु इच्छा’ च्वसु ब्वना । व च्वसु ध्याचू जक मखु, नातिबज्रयात मू पात्र यानाः च्वया तःगु जुयाच्वन ।
 
 
कवि दुर्गालाल श्रेष्ठं अमेरिकाय् नेवाः होटल चाय्केया नितिं नेवाः नां छु्नाब्यूगुया बनेज्याया खँ फोन ल्हाना च्वंगु जुयाच्वन । खँ क्वचाय् धुंकाः नातिबज्रं थःगु खँ न्ह्यथन ।
 
 
कवि दुर्गालाल श्रेष्ठ छम्ह मार्मिक तालं मदुपिं साहित्यकार, समाजसेवी न्ह्याम्हेसिगु लुमन्तिइ बिचाः हाय्काः चिनाखँ च्वइम्ह जूगुलिं नातिबज्रं नं थःगु मृत्यु न्ह्यः हे थःगु प्रशंसा जुइ कथं मृत्यु चिनाखँ च्वकः वःगु जुयाच्वन । कवि दुर्गालाल श्रेष्ठ नातिबज्रं थः म्वाना च्वंबलय् थःगु मृत्युया बिचाः हाय्का चिनाखँ च्वकः वःगुलिं अजू चाइ ।
 
 
नातिबज्रयात अबलय् थःगु मृत्युया लिपा थःत थ्व भाषाख्यःयापिं गुलित नाला काइ धयागु बिचाः वःगु खः ला । खला झी सुं योगदान दुपिनिगु ‘बय्बय्’ वया मृत्यु लिपा हे जुइ ‘म्वानातलय् कुचाः, सीवं बिचाः’ धाथें । अय्सां ‘नःलि’ लय्पति. वयात हंगु च्वछाय्बहःजू ।
 
 
आः नातिबज्र थः मफयाः कोथाय् च्वनाः नं छुं छुं ज्या याना मच्वंगु मखु । नातिबज्रं यानाच्वंगु ज्याया ताःलाकेगु नेपालभाषा खलः पुचःतसें धुकू जक जाय्केगु मयासे सफूधुकूयात तब्याका यंकेमाः धयागु मत्तिइ वं ।