सच्चिदानन्द श्रीकृष्ण व गीता
– कल्याण मित्र
भगवान श्रीकृष्ण थ्व जगतया उत्पत्ति, स्थिति व प्रलयया कारक खः । अनन्तकोटी ब्रह्माण्डया नायः श्रीकृष्ण सच्चिदानन्द स्वरुप नं खः । थजाःम्ह भगवान श्रीकृष्णयात सकस्यां वन्दना याय्माः, दुनुगलंनिसें हनेमाः धकाः शास्त्रय् वर्णन यानातःगु दु ।
थ्यंमथ्यं न्याद्वः व निसःदँ न्ह्यः भाद्र कृष्ण अष्टमि कुन्हु रोहिणी नक्षत्रय् उत्तर भारतया शूरसेन देय्या राजधानी मथुराया झ्यालखानाय् चान्हय् १२ताः इलय् बसुदेवया तिरीमय्जु देवकीया गर्भं परब्रह्म परमेश्वरया पूर्ण अंश कयाः श्रीकृष्ण अवतारया रुपय् अवतरण जूगु खः । शास्त्रय् श्रीकृष्णया स्वंगू स्वरुपया वर्णन यानातःगु दु । व खः, सत्, चित्त व आनन्द । सत्या अर्थ भूत, भविष्य व वर्तमान स्वंगू कालय् हे निरन्तर रुपय् च्वनाच्वनीम्ह अविनाशी नित्य खः । अथे तुं चित्तया अर्थ चैतन्य स्वरुप सम्पूर्ण पदार्थया ज्ञान खः । जड बस्तुइ सत् जक दइ, तर चित्त व आनन्द दइमखु ।
जीवय् धाःसा सत्, चित्त व आनन्द स्वंगू तत्व प्रकट जुइफइ, तर परमानन्द धाःसा प्रत्यक्ष रुपय् प्रकट मजूसां नं अप्रकट रुपय् दयाच्वनी । अझ धाय् अब्यक्त रुपय् दयाच्वनी । परमानन्द धयागु थःगु हे आत्माय् दइ, तर मनूतसें आनन्द मालेत पिनेपिनें ब्वाँय् जुयाच्वनी अर्थात भोगविलास व धनसम्पत्तिइ आनन्द मालाच्वनी, तर ताः लाइमखु ।
आनन्द निगूकथंया दु । न्हापांगु साधानाजन्य आनन्द । साधनाजन्य आनन्द धाय्बलय् तःधंगु पद, मान, प्रतिष्ठा, प्रशस्त धनसम्पत्ति, बांलाःम्ह तिरीमय्जु, काय्, म्ह्याय्पाखें दइगु आनन्द खः । वास्तवय् थ्व आनन्द क्षणिक जुइ । लिपातक चीरस्थायी जुयाच्वने फइमखु । अन्तय् थजाःगु आनन्द दुःखदायी हे जुइ । मेगु आनन्द धाःसा स्वय्मसिद्ध आनन्द खः । स्वयम्सिद्ध आनन्द धाय्बलय् थःगु आत्माय् स्वतः प्राप्त जुइगु आनन्द खः । थ्व जगतया भोग विलास, तृष्णा, त्याग यानाः सन्तोषी जुयाः भगवत् प्राप्तिया पक्षय् वनाः भगवानपाखें हे आशक्ति जूसा जक थ्व आनन्द प्राप्त याय्फइ ।
“कृष्णस्तु भगवान स्वयं” धकाः शास्त्रय् वर्णन यानातःकथं सच्चिदानन्द परब्रह्म परमात्मा सर्वेश्वर भगवान श्रीकृष्ण अवतार हे मेगु अवतार मध्ये परिपूर्ण अवतार मानय् यानातःगु दु । युग–युगान्तर, कल्प–कल्पान्तरया भक्तजनतय्गु इच्छा पूवंकेत हे भगवान श्रीकृष्णया अवतार अवतरण जूगु खः । श्रीकृष्णया सगुन साकार व निर्गुण निराकार परस्पर विरोधी धर्म खनेदुसां नं
समानरुपय् विद्यमान जुयाच्वंगु दु । “कर्तुम कर्तु मन्यथा कर्तु सर्व समर्थवान ईश्वर” थुकिं नं भगवान श्रीकृष्णया सर्वेश्वरया स्वतः सिद्ध जूगु दु ।
भगवान श्रीकृष्णं लीला याय्गु झ्वलय् क्यनादीगु माधुर्यं जाःगु ऐश्वर्यत यक्व दु । श्रीकृष्णं मचाबलय् निसें जीवंकाःछि क्यंगु थीथी लीला व घटनात अलौकिक जुयाः नं अतिकं अद्भूत खनेदु । थथे जुयाः हे श्रीकृष्णयात लीलाधारी पुरुषोत्तम नं धाय्गु याः । श्रीकृष्ण स्वयम् परमानन्द स्वरुप खः । सकसित मोहित याय्फूम्ह मोहिनी रुप दुम्ह श्रीकृष्णनाप मोहित मजुइपिं थ्व संसारय् सुं मदु । थ्व संसारया उत्पत्ति, स्थिति व संहार स्वंगू अवस्था नं श्रीकृष्णयागु हे लीला खः । असम्भवयात नं सम्भव याय्फूम्ह श्रीकृष्णया लीला अपरम्पार दु ।
भगवान श्रीकृष्णं लीला याय्गु झ्वलय् क्यंगु लीलात मध्ये मख्खन खुया नय्गु, उगलय् चीकाच्वंगु, चा नयाः क्यंबलय् मां यशोदायात म्हुतु दुने ब्रह्माण्ड दर्शन याकूगु न्ह्यथनेबहःजू । अथेंतुं गुगु ल्हातिं चागःचां कय्काः गोपिनीतय्गु चाया घः तज्याकूगु खः, व हे ल्हाःया पतिंचां गोबद्र्धन पर्वत नं ल्ह्वनाक्यंगु व सुदर्शन चक्र नं धारण याना क्यनेगु लीला नं न्ह्यथनेबहःजू । अथे तुं कालीनागया छ्यं द्यःने ताण्डव नृत्य यानाः लोक कल्याण याइसा सा जवाः जुयाच्वंम्ह व हे श्रीकृष्णं अर्जुनया सारथी जुयाः रथ चलय् यानाः महाभारतया य्द्धय् नं ब्वति काइ ।
दुःखकष्टय् लाःपिं भक्तजनतय्त कृपा यानाः माःगु ग्वाहालि याय्गु ज्याय् नंं श्रीकृष्ण न्ह्याबलें न्ह्यलुवा जुइ । भक्तजनतय्गु पुकार न्यनेसात कि कृपा याइम्ह श्रीकृष्णथें ज्वःम्ह मेपिं सु मदु धाइ । चीरहरणया इलय् द्रौपदीं पुकारा याय्सातं उघ्रिमय् वस्त्रावतार कयाः श्रीकृष्णं द्वलंद्वः गज चीर सारी बियाः द्रौपदीया लाज त्वपुयाब्यूगु खः । अथेंतुं अतिकं दुःख सियाच्वंम्ह सुदामा जब श्रीकृष्णया दरबारय् वनाः पिनेच्वंगु मू लुखा थ्यंकाः पुकार याइ, उघ्रिमय् श्रीकृष्ण दरबारं पिने लुखातक ब्वाँय् वयाः सुदामायात घय्पुइ । श्रीकृष्णया अतिकं भक्ति याइम्ह भक्ति शिरोमणी मीराया थलय् जाःगु विषयात नं अमृत दय्का बी । श्रीकृष्णं साथ बियाः हे पाँच पाण्डवं सलंसः कौरवतय्त बुकाः युद्ध त्याकेत ताःलाःगु खः ।
श्रीकृष्णया नितिं संहार याय्गु ज्या नं छगूकथं कासाथें खः । श्रीकृष्णया बध याय्गु ज्याय् नं छगूकथं उदारता सुलाच्वंगु खनेदु । चाहे व पुतना, बकासुर, यमलार्जुन वा कंस हे छाय् मजुइमा, सकसिया बध यानाः नं श्रीकृष्णं उमिगु उद्धार हे याःगु दु ।
महाभारतया युद्धय् श्रीकृष्णं अर्जुनयात निमित्त दय्काबीगु भगवद् गीताया ज्ञान विश्वय् अतिकं महत्वं जाःगु धर्मग्रन्थ जूवंगु दु । गीताया ज्ञान छगू पक्षीय ज्ञान मखु, बहुपक्षीय ज्ञान खः । गीताय् कर्मयोग, ज्ञानयोग, भक्तियोग व सन्यास योगया समन्वयात्मक एकता खनेदु । गीता परमात्मा भगवानयात थुइकेफइगु ज्ञान खःसा भगवान प्राप्त याय्गु याय्माःगु कर्म भक्ति खः । गीतां कर्तब्य कर्मया नितिं हःपाः बियाच्वंगु दु । थौंयापिं मनूतसें थःगु कर्तव्ययात त्वःताः अधिकारया नितिं जक ल्वानाच्वंगु खनेदु । थःगु कर्तब्ययात धाःसा वास्ता मयाय्गु अले खालि अधिकार जक मालाच्वंपिनिगु मनूतय्गु नितिं गीतां स्यल्लाःगु ज्ञान बियाच्वंगु दु ।
बांलाक्क अध्ययन याय्गु खःसा अधिकार प्राप्तिया नितिं सकस्यां कुतः यानाच्वनी, तर थःगु कर्तब्य धाःसा ल्वःमंका च्वनी । तर गीतां धयाच्वंगु दु कि थःगु कर्तब्य कर्मया अधिकार व फलया आशा याय्मते । “कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन ।” गुगु दिंनिसें मनूतसें थःगु कर्म कर्तव्ययात महत्व बियाः ज्या याय्गु शुरु याइ, व कुन्हुनिसें मनूतसें सत्ता प्राप्त याय्गु, धन सम्पत्ति मुंकेगु व जायज, नाजायज ज्याया नितिं संघर्ष याय्गु त्वःती । गीताया उपदेशकथं सुनां गजाःगु कर्म याइ, वं अजाःगु हे फल चूलाकी । अर्थात बांलाःगु कर्म याःसा बांलाःगु हे फल दइसा बांमलाःगु कर्म याःसा बांमलाःगु हे फल दइ ।
झी सकस्यां ब्वनागु हे दय्माः, धार्मिक बाखं, रामायण, महाभारत व थीथीकथंया पुराण । उकी न्ह्यथनातःकथं भगवानं दुःखय् लाःपिन्त हे साथ बीगु खँ दु, कृपा यानाच्वंगु खनेदु । गथे कि पञ्च पाण्डवत जब दुःखय् लानाच्वंगु खः, उबलय् तक भगवान श्रीकृष्णं उमित ग्वाहालि यानाच्वन । जब महाभारत युद्ध क्वचाल, अले पाण्डवत सिंहासनय् च्वं वन, उगु इलय् श्रीकृष्णं उमिगु साथ त्वःता बिल । भगवान श्रीकृष्णयात अथें दयाया सागर धाःगु मखु । दुःखं पीडित सकसित साथ बियाः उद्धार याइम्ह जुया हे थथे धयातःगु खः ।
मनूतय्गु जीवनय् सुखय् जक साथ बीपिं पासापिं यक्व दयाच्वनी, तर दुःखय् धाःसा भगवानं साथ बी । श्रीकृष्ण सत्य, त्रेता, द्वापर व कलि प्यंगू युगय् सकल जीवनाप विराजमान जुयाच्वनी । तर सुयात दुःख जुइ, वयात स्नेहपूर्वक साथ बियाच्वनी । दुःखया इलय् हे मनूतय्सं भगवानया लुमंकीगु जुयाः नं भगवानं साथ बीगु खः ।
गुगु इलय् श्रीकृष्णं अर्जुनयात मोह त्वतकेगु नितिं कर्मयोगया ज्ञान बिल, व उपदेश अर्जुनयात जक मजूसे सकल मानव कल्याणया नितिं खः । वास्तवय् गीताय् न्ह्यथनातःगु कर्म योग, ज्ञान योग व भक्ति योग दकलय् न्हापां श्रीकृष्णं सूर्ययात कंगु खः । वयां लिपा सूर्यं मनूयात न्यंकल । मनुखं लिपा वनाः इक्ष्वाकुयात थ्व ज्ञान ब्यूगु खः । थथे न्यनेगु व कनेगु अर्थात ज्ञान बीगु व काय्गु गुरु शिष्य परम्पराकथं मानव समाजय् नं चलय् जूगु खः ।
झी देय्या नेतातसें नं यदि गीताया ज्ञान कयाः व्यवहारय् छ्यलेफूसा देसया विकास अवश्य नं जुइ । जनतां नं सुख सी । तर सत्ताया नितिं जक नेतात ल्वानाच्वनेगु खःसा देय् न्हियांन्हिथं कमजोर जुयाः अधोगतिइ लाइसा जनतां दुःख सीगु जुइ ।
